ReadyPlanet.com


หลายถ่ายภาพเดินทางออกขนมจากเวเนซุเอลา


p>
CARACAS (Reuters) - ที่ทำการรถบัสก็เสมอเหมือนการฝังศพครอบครัวร้องไห้และกอดสั่งลาสิ่งของเขาทั้งหลายทุกคนก็ห่อเหี่ยวด้วยกันขยาด - มนุษย์คลอดเพราะว่าพวกเขากำลังกายประสบกับดักอนาคตสถานที่ไม่แน่เค้งกับมนุชถิ่นที่อยู่ข้างหลังก็เพราะว่าเขาทั้งหลายกำลังกายเผชิญ muggings อัตคัดอาหารและอนาคตสถานที่ไม่แน่นอนงอกงาม

Alejandra Rodriguez,สถานที่ท่องเที่ยวเพราะรถบัสขนมจากติดอยู่รากัสไปชิลีเป็นเหตุให้พาสปอร์ตสิ่งของเธอสิงสู่บนบานเคาน์เตอร์ทั้งที่เธอรอที่จะประทับตราแห่งศูนย์กลางบริการพรมแดน binational ณ Huaquillas เอกวาดอร์วันที่ สิบเอ็ด เดือนพฤศจิกายน 2017 REUTERS / Carlos Garcia Rawlins แหล่ร้อยมากมายโพกหัวมนุชคว้าอพยพย้ายถิ่นโคนที่อเมริกาใต้ครั้นชันษาแต่ก่อนผู้ตัวนำเผ่าข่าวอกระจิดริดซมซานดร้าเออร์เมอร์ด้วยกันอิฉันมุ่งหวังปันออกชื่อเสียงเรียงนามกับใบหน้าแก่คนอย่างน้อยหญิบไตรคน "ดังนั้นฉันจึ่งปลงใจที่จะร่วมกับเขาทั้งหลายแห่งงานเดินทางรถบัสฉิวเฉียว 5,000 ไมล์ไปทางใต้สู่ด้าวชิลี

อิฉันประสงค์จัดการแชร์งานตะเวนตรงนี้กับดักเกลอชาวเวเนซุเอลาเราสมรรถช่วยแสดงปันออกคนอื่น ๆปัจจุบันนี้ขณะนี้เรารอหน้ากับความเป็นจริงตอนนี้: เพื่อน ๆ และสมาชิกแห่งครัวเรือนกำลังจะไปบางส่วนไม่ผิดขโมยข้าวของเครื่องใช้ที่คงอยู่เปล่าหูกเนื้อตัวด้วยกันที่หวังสิ่งของพวกเขาคนอื่นๆ ๆ สูญเสียการทำงานกับเงินรายได้ดีฉันมุมานะที่จะดูแลสรรพสิ่งมนุชแห่งใกล้ชิดกับดักเรา - งั้นบางท่านอาจเปล่าเปลือง

ครั้นผู้โดยสารขึ้นรถเมล์ที่มีสัมภาระจีนราคาถูกแล้วอารมณ์ก็ค่ำ แต่ก็มีความหวังดีฉันพึ่งจับภาพเขาทั้งหลายหุบปาก ๆ ตรวจสอบความเข้มสรรพสิ่งเขาทั้งหลายขณะเมื่อพวกเขาก่อขบวนการตรงนี้เต็มแรงเดวิดวาร์กัส (R), David Vargas (R),12 ร้องไห้ระหว่างที่นกเขานั่งอยู่ติดกับมาตุจฉาสรรพสิ่งนกเขาหลังจากบอกลากับดักญาติขณะที่รอคอยรถบัสตะเวนจากคารากเหง้าัสเจียรแกว่งย์อากิลสถานที่สถานีรถบัส Rutas de America ณติดอยู่รากัสเวเนซูเอลาวันที่ 7 เดือนพฤศจิกายน พ.ศ. 2560 ระยะเวลาตรงนั้นก่อนที่ท่องเที่ยวบนบานรถประจำทางก็หดหู่เต็มที่เต็มไปด้วยความเงียบความเครียดกอดก่ายด้วยกันนัยนามพุคาร์ลอสงาน์เซียรอคอยว์ลินส์: "มันเกิดเรื่องลำบากจังที่จะได้เห็นทางที่ไม่สบอารมณ์แห่งหนดาวฤกษ์มนุษยชาติดกำกล่องกันแสงเมื่อนกเขาบอกลากับดักมนุษย์ทูนหัวด้วยกันเข้าใจดุเขากำลังจะท่องเที่ยวไปชิลี "REUTERS / Carlos Garcia Rawlins

Adrian คนขายแบตเตอรี่รถยนต์สิงอยู่กับแฟนสรรพสิ่งเขาในที่อยู่ที่นกเขาแบ่งปันกับดักเทือกเถาเหล่ากอชนนีด้วยกันญาติของนกเขาแต่ว่าเขาทั้งหลายจะทำไม่เคยมีสตางค์เพียงพอ Adrian อยากเอาใจช่วยชนนีของเขาด้วยกันสร้างอนาคตกับคู่รักรุ่นสิ่งของเขากับนกเขาก็มองไม่เห็นวิธีอื่นที่จะทำเช่นนั้นนอกเหนือจากการออกไป

งานออกจากนิวาสสถานของเขาเป็นเรื่องลำบากเต็มที่ด้วยกันนกเขาก็น้ำตาไหลพอนกเขาได้มาเรียนรู้ในขณะที่ข้ามโคลอมเบียจรจากนั้นอัยยิกาของนกเขาจบชีวิตทว่านกเขาบอกกับดักผมตวาดถึงแม้ความทุกข์จะเป็นเหตุให้หัวใจสิ่งของนกเขาสิ้นจร ทว่าเขาก็จำเป็นต้องรีบเร่งไปเขาเป็นคดีอยากคนเดียวด้วยว่าครัวเรือนสรรพสิ่งนกเขา

กับมี Alvaro ซึ่งคุ้นดำรงฐานะหัวโจกสอดส่องธนาคารซึ่งของมีค่าแห่งมีคุณค่าจังเต็มที่รวมความว่าตนของนกเขาเจ้าจอมกับลูกสองคนสรรพสิ่งนกเขาแห่งสวมใส่ Santa Clausมเหสีสิ่งของนกเขาคว้าสลักเปล่ากี่ทอผ้าบรรทัดสถานที่ด้านหลังสรรพสิ่งทิวทัศน์ - แห่งเจ้าเอ็งรักนกเขาตวาดพวกเขาจักพลาดเขาด้วยกันว่านกเขาครอบครองชนกแห่งเลิศเต็มที่ที่พื้นแผ่นดินและมุ่งแหวพวกคุณจักได้สิงสู่ด้วยกันอีกครั้งเร็ว ๆ ตรงนี้เขาทั้งหลายแลดูมีความสุขกับประกอบด้วยสุขภาพดีงามที่รูปภาพในเวลานี้เลี่ยนต้องคดีรักษาจำสถานที่นกเขาหยุดไว้เหมือนคนพายเรือกับเลขานุการชีวิตินทรีย์สไลด์โชว์ (31 ทิวภาพ)

ทุกคนบนรถบัสถือเอาและใช้จ่ายทั้งหมดเปอร์เซ็นต์อย่างรอบคอบโดยพิจารณาตวาดจำเป็นต้องจ่ายสมบัติสองสามเครื่องราชอิสริยาภรณ์ในห้องน้ำแห่งสถานีขนส่งหรือกินของกินที่อุ่น ๆ หรือไม่ของกินบางอย่างอาศัยสิงสู่ในอาหารแห่งหนพวกเขานำมาจาก Caracas: ปลาซาร์ดีนกระป๋องหรือปลาทูน่าจะมายองเนสและขนมปังขาวที่มีการทุบในถุงก๊อบแก๊บหลังจากวันเดินทาง

ฉันรู้สึกขยาดทุกครั้งที่เรากระโดดชายแดนส่วนใหญ่ไม่เคยจากเวเนซุเอลามาก่อนหัวหดตำรวจชายแดนกลุ้มใจว่าพวกเขาจักถามคำถามที่ยุ่งยากซึ่งอาจทำให้การเดินทางสิ้นสุดลงและบังคับให้เขาทั้งหลายกลับมาอีกครั้ง กระเป๋าเดินทางล้อลาก

เสียแต่ว่าภูมิทัศน์จะเปลี่ยนไปเรื่อย ๆ แต่หลังจากเหลือแหล่วันมันก็เท่าเทียมหนังที่พลังทำซ้ำอยู่เรื่อย ๆ ผู้โดยสารนั่งอยู่บนเก้าอี้นั่งปิดปากตลอดเวลานั่งจ้องมองออกมาจากหน้าต่างด้วยกันหมดความคิดเนื้อความไทผมมันสมอง

ในความเป็นจริงความคล้ายคลึงกันนั้นทำให้การกำหนดเหตุท้าทายโดยงานพูดด้วยสายตาหลังจากวันแรกพระรูปเริ่มพูดย้ำตัวเอง: คนนั่งลงอยู่ในรถแต่เป็นชั่วโมงที่ผ่านไปฉันได้รู้จักมักจี่พวกเขาและอีฉันก็สามารถที่จะเห็นภาพความฝันและความหวังของเขาทั้งหลาย 13;และความกลัว

อิฉันรู้สึกถึงความกังวลที่เพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ ๆ จนกระทั่งกลุ่มโหล่ข้ามพรมแดนเข้าไปณชิลีที่นั่นจิตใจเปลี่ยนไปในทันทีเขาทั้งหลายร้องไห้และกอดก่ายกัน แต่ครั้งนี้ออกมาจากความสุขที่แท้จริง



ผู้ตั้งกระทู้ foregoingtycoon :: วันที่ลงประกาศ 2018-11-13 17:02:04


แสดงความคิดเห็น
ความคิดเห็น *
ผู้แสดงความคิดเห็น  *
อีเมล 
ไม่ต้องการให้แสดงอีเมล



Copyright © 2010 All Rights Reserved.